‘Ik hou van werken. Ik geef me 200 procent!’

Vier jaar Hoofdzaak } Werk: we maken de balans op en kijken vooruit. In dit verhaal samen met ervaringsdeskundige Jimi en zijn begeleider Martin. Jimi heeft een psychische kwetsbaarheid. Hij werkt nu drie maanden bij Vermaat in een Amsterdamse vestiging. Eerst met een proefplaatsing van twee maanden, maar inmiddels met een aanstelling voor een half jaar. Hij vindt het fijn om van huis te zijn. Begeleider Martin: ‘Het was best een lange route voordat Jimi ergens echt goed op zijn plek was.’

Jimi (aan het werk gekomen via IPS): ‘Ik werk in de spoelkeuken, twee dagen in de week. Vaat ophalen, grillplaat schoonmaken, tafels afnemen. Het bevalt me goed, niks te klagen basically. Leuke collega’s, vooral mijn maatje in de spoel. Ik vind het fijn om me in te zetten, om van huis te zijn. De sfeer is hier echt goed.’ 
Martin (IPS-jobcoach van Jimi): ‘We kennen elkaar nu twee jaar. Het was best een lange route voordat Jimi ergens echt goed op zijn plek was. Hij heeft het eerst geprobeerd in de verkoop, sportschoenen. Maar het management daar was veel te rigide. Er was geen ruimte voor iemand als Jimi, voor wie het soms even anders werkt. Dus dat werd niks.’ 
Jimi, verontwaardigd: ‘Vergeet de beschuldigingen niet!’ 
Martin: ‘Daarna, bij een fastfood keten, daar gebeurden echt rare dingen.’ 
Jimi: ‘Ik ben gestopt in de proeftijd. Kreeg ik een aangetekende brief dat ik een contract had en gewoon moest komen werken. No offence, maar sorry hoor...’ 
Martin: ‘Vervolgens een tijdje bij een productiebedrijf voor outdoor festivals.’ 
Jimi: ‘Maanden gewerkt, nooit iets betaald gekregen. Zogenaamd op proef. Ik vond het wel leuk daar, veel gelachen. Ik hou van werken, zeer zeker wel. Ik geef me voor tweehonderd procent. Maar ik werd daar gewoon aan het lijntje gehouden.’ 
Martin: ‘Het voordeel van IPS is dat je tijd hebt. Je kunt het zo nodig nog een keer proberen. Zo kwamen we hier op deze locatie van Vermaat terecht.’
Daphne (locatiemanager en leidinggevende van Jimi): ‘Hij wilde eerst niet in de spoel. Vooraan staan, bij de grill, dat leek hem veel leuker.’ 
Jimi: ‘Heb ik ook gedaan. Veel te onrustig. Hield ik niet goed vol. Dan is het achter, in de spoelkeuken, veel rustiger. Kun je ook nog een beetje dollen met je collega’s.’ 
Martin: ‘Jimi is een doorzetter. Het is echt geen gemakkelijk traject geweest. Hij heeft wel zo nu en dan iemand nodig die hem er even doorheen trekt. Daphne kan dat.’ 
Daphne: ‘Het moet wel een beetje in je zitten. Menselijk zijn, geduld hebben. Ik vind dat echt leuk, je ziet mensen opbloeien als ze op hun plek zitten.’
Martin: ‘Jullie zijn daar echt flexibel in. Als Jimi het wil proberen aan de voorkant, met klanten, prima, ga maar doen. Dan merk je vanzelf of het lukt. En als het niet lukt, dan is er achter werk genoeg.’ 
Daphne: ‘We begonnen met een proefplaatsing van twee maanden. Dat is wel fijn, dan is hij gewoon extra. Dus in die tijd kun je goed uitzoeken wat goed werkt voor hem en wat niet. Jimi is heel gemotiveerd. Hij is ook gevoelig, hij wil het graag goed doen. Dat maakt het soms lastig om feedback te geven.’ 
Jimi: ‘Gevoelig, ja, natuurlijk. Als je dat niet bent... Don’t get me wrong, je wilt toch leren, anders ben je geen persoon.’

Jimi is een gefingeerde naam. De geïnterviewde is niet de persoon op de foto.

Dit is een publicatie uit het magazine Hoofdzaak } Werk. Meer lezen? Mail ons: hoofdzaakwerk@divosa.nl