Overslaan en naar de inhoud gaan

Preventie van armoede en schulden, hoe dan?

Laatste update: 19 augustus 2024

Verslag benchlearnbijeenkomst: ‘Preventie van armoede en schulden, hoe dan?’

Voorkomen is beter dan genezen. Dat geldt ook voor armoede en schulden. Maar hoe doe je dat: hoe voorkom je als gemeente armoede en schulden onder je inwoners? En welke projecten op het gebied van preventie zijn er zoal? Hoe bereik je de juiste inwoners en specifieke doelgroepen? Welke voorbeelden zijn er, wat kosten ze en wat levert het op? Zijn preventieactiviteiten effectief en zijn de resultaten meetbaar? 

Deze en nog veel meer vragen kwamen aan bod tijdens de benchlearnbijeenkomst ‘Preventie van armoede en schulden, hoe dan?’ van de Divosa Benchmark Armoede & Schulden op 20 juni 2024. Ongeveer zestig personen namen deel aan de online bijeenkomst, waarin de gemeenten Uithoorn, Eemsdelta en Amersfoort hun visie en aanpak deelden. Hun (uitgebreide) verhalen kun je in deze verhalenbundel lezen.

Definitie

Wouter Witteveen, adviseur van BMC, een van de samenwerkingspartners binnen de Divosa Benchmark, startte de bijeenkomst met een definitie van preventie van armoede en schulden: ‘We hebben het hier over het voorkomen van armoede en schulden door beleid, zonder dat dit getriggerd is door een vroegsignaal. Het gaat om aanbod en interventies die voor iedereen gelden en die − hopelijk − vroegsignalen voorkomen.’

Daarna gaf Witteveen een presentatie van cijfers en bevindingen uit de Divosa Benchmark Armoede & Schulden. Benchmarkgemeenten geven gemiddeld 2,30 euro per inwoner en 5,15 euro per huishouden uit aan preventie, weet Witteveen, maar de verschillen tussen gemeenten zijn groot. Zo geven gemeenten tussen de 0 en 7 euro per inwoner uit. Daartussen zitten een aantal uitschieters die ruim boven het gemiddelde zitten, waaronder de gemeenten Uithoorn, Amersfoort en Eemsdelta. Om die reden zijn ze gevraagd om hun aanpak tijdens de benchlearnbijeenkomst toe te lichten.

Doelgroepenbeleid

45% van de gemeenten richt zich bij het preventiebeleid niet op specifieke doelgroepen, zegt Witteveen. Bij de gemeenten die dat wel doen, gaat het vaak om kinderen (52%), gevolgd door jongvolwassenen van 18 tot 27 jaar en volwassenen. Een kwart van de gemeenten die preventiebeleid voert, doet dat op de doelgroep ouderen. Zelfstandigen en ondernemers vormen een andere, redelijk grote doelgroep (30%).

Verhalen achter de cijfers

De gemeente Uithoorn gaf een toelichting op de manier waarop zij preventie van armoede en schulden een plek heeft gegeven in haar beleidsnota ‘Bestaanszekerheid als basis om volwaardig mee te doen’. 

Bij de gemeente Eemsdelta is het verbeteren van de toegang tot regelingen en ondersteuning hét speerpunt van beleid. Eemsdelta ontwikkelde het platform ‘Kansshop’ en vertelde hierover tijdens de bijeenkomst.

Tot slot gaf de gemeente Amersfoort een toelichting op het project ‘Het Bouwdepot’, bedoeld voor jongeren in kwetsbare posities. Doordat deze jongeren een jaar lang een gegarandeerd inkomen ontvangen, kunnen zij de financiële en mentale rust en ruimte vinden om aan zichzelf te werken en hun leefsituatie te verbeteren.

Inspiratie en ideeën

Wilma Kuiper, adviseur en trainer bij Benchmark-samenwerkingspartner Stimulansz, sloot de bijeenkomst af. De aanpak per gemeente verschilt nogal, concludeert ze, en benadrukt het belang van het delen van ervaringen en verhalen om inspiratie op te doen. ‘Dit was een greep uit preventieprojecten die eruit springen in de Divosa Benchmark Armoede & Schulden. We hebben voorbeelden gezien van wat er door gemeenten wordt ontwikkeld en hoe en voor welke specifieke doelgroepen zij dit uitrollen. Dit alles met het doel om financiële problemen − of erger − bij inwoners te voorkomen. We hopen jullie hiermee ideeën te hebben gegeven over hoe preventie op lokaal niveau vorm kan krijgen.’