Handreiking Studietoeslag

De individuele studietoeslag is een regeling die in 2015 in werking trad als onderdeel van de Participatiewet. Het doel is altijd geweest om studenten financieel te compenseren als ze door een medische beperking niet naast hun studie kunnen bijverdienen. Dat moet ertoe leiden dat meer mensen met een arbeidsbeperking gaan studeren en daarmee een betere kans op de arbeidsmarkt hebben.

Uit onderzoek van de Inspectie SZW bleek echter dat de regeling dat doel niet bereikte. Sommige voorwaarden werden te streng geïnterpreteerd, waardoor te weinig studenten de studietoeslag kregen. Kreeg iemand de studietoeslag wel, dan was het bedrag soms te laag om echt een financieel steuntje in de rug te bieden.

Om deze bezwaren te ondervangen zijn er aanpassingen gedaan in de Verzamelwet van SZW 2022. Zo zijn de voorwaarden aangepast en zijn er bij AMvB minimumbedragen voor de toeslag vastgesteld.

Doel en doelgroep

Deze handreiking licht de nieuwe studietoeslag, die per 1 april 2022 is ingegaan, uitgebreid toe. Daarbij komt ook het overgangsrecht aan de orde. Professionals kunnen zich snel op de hoogte stellen van de verschillen met de oude regeling. Beleidsmedewerkers kunnen lezen op welke punten de gemeente beleidsvrijheid heeft. Daar kan het zinvol zijn om keuzes vast te leggen in een beleidsregel.

Bronnen

De handreiking is gebaseerd op literatuurstudie en onderzoek naar de praktijk. Op basis van wet- en regelgeving en kamerstukken is onderzocht welke mogelijkheden de Participatiewet biedt. In de bijlage is een literatuuroverzicht opgenomen. Daarnaast is de handreiking gebaseerd op gesprekken met professionals bij verschillende gemeenten die betrokken zijn bij de doelgroep voor studietoeslag en bij het aanvragen van de studietoeslag: projectleiders, uitvoerders en beleidsmedewerkers.

Leeswijzer

Hoofdstuk 1 gaat in op de wetsgeschiedenis. Alle wijzigingen van de nieuwe studietoeslag komen in hoofdstuk 2 kort aan bod en in hoofdstuk 3 (hoogte en uitbetaling), hoofdstuk 4 (doelgroep), hoofdstuk 5 (studietoeslag als aparte inkomensvoorziening) en hoofdstuk 8 (vervallen verordeningsplicht) uitgebreid. Hoofdstuk 6 gaat in op inkomens- en fiscale gevolgen van de nieuwe studietoeslag en hoofdstuk 7 op fraude, terugvordering en boete. Hoofdstuk 9 bevat tips om de doelgroep van de studietoeslag beter te bereiken. Hoofdstuk 10 bespreekt welke technische en administratieve aanpassingen er nodig zijn. Tot slot geeft hoofdstuk 11 antwoord op vragen die in de praktijk aan de orde kunnen komen.