Overslaan en naar de inhoud gaan

Aan de slag met rechtsbescherming

Laatste update: 07 december 2023

1. Waarom (als gemeente) werk maken van rechtsbescherming?

1.1. Rechtsbescherming van inwoners is in het geding

  • ‘Ik weet niet goed welke organisaties er zijn voor juridische hulp.’
  • ‘De eerste hulpverlener of ambtenaar die je spreekt, moet je je welkom laten voelen en vertellen hoe het traject eruitziet.’

Dit zijn quotes van inwoners die meewerkten aan het onderzoek ‘Over de drempel naar betere rechtshulp’ in opdracht van het ministerie van Justitie en Veiligheid naar hoe gemeenten en andere eerstelijnsorganisaties hun ondersteuning aan rechtszoekenden laagdrempeliger en beter kunnen organiseren. Uit deze interviews kwam naar voren dat inwoners niet altijd op de hoogte zijn van hun rechten. Vaak weten ze ook niet waar ze terechtkunnen voor sociaaljuridische informatie, advies en ondersteuning. Verder verwachten ze al bij het eerste contact inzicht te krijgen in de (on)mogelijkheden.

Maatschappelijke ontwikkelingen

De terugtredende overheid heeft de laatste jaren talloze processen gestandaardiseerd en gedigitaliseerd. Daarnaast zijn er steeds meer partijen namens de overheid verantwoordelijk voor de toegang tot voorzieningen voor inkomen, zorg en ondersteuning. Dit beïnvloedt de toegang tot sociaaljuridische informatie, advies en ondersteuning.

Voor veel mensen zijn deze ontwikkelingen positief, omdat ze meer te kiezen hebben en op elk moment allerlei informatie kunnen vinden. Maar er is ook een keerzijde. Zo blijkt in de praktijk dat standaardprocessen en digitalisering niet werken als een vraagstuk complex is of complexer wordt. Hoe moet je als inwoner dan weten waar je met je vraag naartoe kunt? Wie houdt toezicht op de uitvoering van taken die verspreid zijn over verschillende organisaties? En waar kun je terecht als je een probleem hebt met de manier waarop een bepaalde partij werkt?

Rapporten

Het gaat op dit moment niet goed met de rechtsbescherming in Nederland. Ook is het voor inwoners steeds lastiger geworden om mee te doen in de samenleving. Dat blijkt uit een groot aantal rapporten, zoals Sociaal domein op koers? Verwachtingen en resultaten van vijf jaar decentraal beleid van het Sociaal en Cultureel Planbureau (2020), Een open deur: het vervolg van de Nationale ombudsman (2018) en Weten is nog geen doen van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (2017). Zo is het voor inwoners moeilijk om hun recht te halen in bijvoorbeeld de aardbevingszaken in Groningen, de kinderopvangtoeslagschandaal en de zaken rond bedrijven als Tata Steel en Chemours. Mensen voelen zich niet gehoord, moeten vechten voor erkenning en als de erkenning er eenmaal is, wachten ze vaak lang op een besluit of compensatie.

De overheidsdienstverlening sluit onvoldoende aan bij wat inwoners nodig hebben, blijkt uit het rapport Ongekend Onrecht van de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag (POK) uit 2020 en de kabinetsreactie daarop. De aanbevelingen uit dit rapport werden ook al beschreven in het rapport ‘Weten is nog geen doen’. Ook de rapporten van de Nationale ombudsman vormen belangrijke input om de overheidsdienstverlening fundamenteel en inwonergericht te verbeteren.

Zonder rechtsbescherming hebben mensenrechten weinig betekenis. Rechtsbescherming is méér dan alleen de toegang tot een effectief rechtsmiddel wanneer mensen vermoeden dat hun rechten niet verwezenlijkt worden en/of als hun rechten geschonden worden. Rechtsbescherming betekent ook dat mensen weten wat hun rechten zijn. Zij hebben daarom ook recht op toegankelijke informatie over hun rechten en moeten informatie hebben over waar zij heen kunnen als het vermoeden bestaat dat een recht geschonden en/of niet verwezenlijkt is.

- De Nationale ombudsman Reinier van Zutphen

Inhoud