Overslaan en naar de inhoud gaan

Maatwerk Participatiewet voor dak- en thuisloze jongeren

Laatste update:

5 Jongerennorm

5.2 De jongerennorm en maatwerk

De jongerennorm kan op twee manieren worden aangevuld:

  1. De jongere kan bijzondere bijstand aanvragen voor de kosten van levensonderhoud als de ouders/verzorgers de onderhoudsplicht niet kunnen nakomen (artikel 12 PW). Dit is de eerst aangewezen weg voor jongeren die geen contact hebben met de ouders, een zeer verstoorde relatie met hen hebben of van wie de ouders echt niet in staat zijn om bij te dragen aan de algemene kosten van bestaan. De gemeente vult in dat geval de jongerennorm aan. Voor het vaststellen van de hoogte van de aanvulling kan de rekenhulp jongerennorm (zie bijlagen) worden gebruikt.
     
  2. De gemeente kan gebruikmaken van de mogelijkheid om de bijstandsnorm te individualiseren op grond van artikel 18 PW. Dan moeten er bijzondere omstandigheden zijn. Is de aanvulling vanuit de bijzondere bijstand niet voldoende, dan kan de norm op individuele basis worden aangepast. Het gaat dan om algemene bijstand, niet om bijzondere bijstand.
Situatie Maatwerk
Jongeren kunnen niet rondkomen van de jongerennorm. Doe bij dak- en thuisloze jongeren goed onderzoek naar hun noodzakelijke kosten, aangezien deze jongeren juist vaak geen netwerk hebben om op terug te vallen als ze niet rondkomen. Individualiseer de norm zodanig dat de uitkering voldoende is voor alle noodzakelijke kosten.
De jongerennorm sluit niet aan bij de individuele situatie van de jongere. Leg de jongere goed uit dat het gaat om een tijdelijke situatie en dat de norm wijzigt als de situatie wijzigt. Het is belangrijk dat de norm voldoende is om de situatie te stabiliseren, en dat het rekening houdt met toekomstperspectief (werk, studie). Denk daarbij in ieder geval aan:
  • Kosten voor nachtopvang of (tijdelijke) woonruimte. Daarbij gaat het in ieder geval om kosten voor (onder)huur, gas, water, licht en internet.
  • De verplichte zorgverzekering vanaf de leeftijd van 18 jaar. 
  • Boodschappen: niet alleen noodzakelijke levensmiddelen, maar ook zeep, shampoo en schoonmaakmiddelen.
  • Kleding en kleine aankopen voor in huis ter vervanging van kapotte goederen. Om het vaststellen van de juiste norm zo eenvoudig mogelijk te maken, kunnen gemeenten een standaardbedrag bepalen voor de zorgverzekering, boodschappen en kleding. Woonkosten verschillen per persoon en per regio.