Handreiking maatwerk Participatiewet bij verblijf in en uitstroom uit instellingen

De ondersteuningsbehoefte van jongeren houdt niet op als zij 18 jaar worden. Als er naast inkomen ook problemen zijn op andere levensgebieden (bijvoorbeeld wonen), dan is het van groot belang dat jongeren daarbij worden geholpen voordat zij de instelling verlaten, omdat zij anders in de problemen komen en hun situatie snel kan verslechteren.

Tijdens de overgang van jeugdhulp naar volwassenenondersteuning is het van belang dat de begeleider vanuit de jeugdzorginstelling voordat jongeren 18 jaar worden, contact legt met diverse professionals in het sociaal domein (Wmo, W&I, wijkteam), zodat de ondersteuning kan doorlopen en inkomen wordt geregeld. Vanuit W&I is het ook van belang om de lijnen met instellingen kort te houden, aangezien knelpunten snel kunnen worden gesignaleerd en opgelost. Jongeren hebben er bovendien vaak baat bij wanneer ze – naar eigen behoefte – een beroep kunnen doen op een hulpverlener vanuit de jeugdhulp. Belangrijke voorwaarde bij deze manier van werken is de continuïteit van ondersteuning gericht op zelfredzaamheid en participatie.

Dit kan bijvoorbeeld worden vormgegeven aan de hand van hulpvoortzettingsplannen. Eén van de uitgangspunten van het hulpvoortzettingsplan is dat tijdig alle vervolgaanbieders van hulp en ondersteuning gezamenlijk – met de jongere – een plan opstellen. Dit dwingt de betrokkenen vanuit de verschillende levensdomeinen om samen te werken. Gezamenlijk wordt vervolgens bepaald wat de jongere nodig heeft.