Overslaan en naar de inhoud gaan

Bundel ‘Een radicale omkering in het sociaal domein’

Laatste update:

1 Doen wat nodig is

1.3 De gemeente als professionele uitvoeringsorganisatie

Met ‘de basis’ bedoelen we niet alleen de bedrijfsvoering. Het gaat om álle aspecten van de organisatie: strategie, leidinggeven, informatiemanagement, relatie met de omgeving, het vermogen samen te werken en adequaat in te spelen op complexe vragen. Zelfs werken aan een organisatie met een hart en een ziel hoort daarbij. Want professionals kunnen vragen van burgers nooit met hart en ziel beantwoorden als zij zelf niet zo benaderd worden.

Eenvoudig gesteld draait het in het sociaal domein dan ook meer en meer om:

  1. het aanbrengen van orde in de complexiteit en
  2. het optimaliseren van bedrijfsvoering en dienstverlening
  3. tegen een achtergrond van nijpende financiën.

Maar: de basis op orde is niet zozeer ‘een perfecte staat van zijn die op enig moment te bereiken is’. Het is een proces dat permanente aandacht vraagt voor kwaliteit in alle gelederen van de organisatie, waaraan intrinsieke motivatie ten grondslag ligt. In hoofdstuk 6 gaan we hier uitvoeriger op in.

Vakmanschap uitvoering centraal

Steeds meer staat het vakmanschap van de uitvoering centraal en steeds minder een door politieke opvattingen bepaalde koers. Steeds meer gaat het om optimale dienstverlening aan de burger, steeds minder om een collegeprogramma dat van bovenaf wordt uitgerold. Zodoende lijkt de gemeentelijke organisatie de kenmerken te krijgen van een professionele uitvoeringsorganisatie.

De gemeente als professionele uitvoeringsorganisatie. Professionals en leidinggevenden aan zet. Wat is de rol van het politieke bestuur dan nog? ‘Het gaat hier in het sociaal domein inderdaad om bedrijfsvoering’, constateerde een van de directeuren Sociaal domein die Divosa sprak in de reeks van ‘100 gesprekken’. ‘Voor de wethouder sociaal lijkt er weinig te scoren. Toch is de rol van wethouders heel belangrijk, maar dan veel meer als hoeder van duidelijke randvoorwaarden en een duurzame aanpak en steeds minder als initiator van nieuwe politieke vergezichten.’