Bundel ‘Een radicale omkering in het sociaal domein’

We hebben in dit hoofdstuk gekeken naar wat het vak en het beroepsprofiel van de professionals in het sociaal domein typeert. Over welke kennis moeten zij beschikken? Over welke vaardigheden? Tegen welke grenzen lopen zij aan en waarom is het belangrijk daar niet altijd rigide aan vast te houden? Hoe verhouden de belangen van wet- en regelgeving, burger, budget en politiek zich tot elkaar? En hoe manoeuvreert de professional op die snijvlakken?

Uit de ontwikkelingen en initiatieven die in dit hoofdstuk aan bod gekomen zijn, wordt duidelijk dat we met elkaar een nieuw beroep aan het uitvinden zijn. Een beroep dat vraagt om vele soorten kennis. Een beroep dat van alle kanten gevoed wordt. Een beroep dat niet op zichzelf staat, maar waarvan de uitvoering sterk van de context afhangt. En een beroep dat tot bloei moet komen ondanks de last en dankzij de mogelijkheden van de gemeentelijke organisatie.

Om te kunnen doen wat nodig is, moeten professionals in het sociaal domein er allereerst achter zien te komen wat iemand nodig heeft om vervolgens na te gaan hoeveel (wettelijke, financiële, morele) speelruimte er is om daaraan te voldoen. In die zoektocht spelen lef en vertrouwen een belangrijke rol. Het lef van professionals om werk te maken van creatieve oplossingen en het vertrouwen van de leidinggevende, de organisatie en het netwerk in hun vakmanschap. Om lector Louis Polstra hier nog een keer aan te halen: ‘Om professional te zijn, moet je ook erkend worden als professional.’